Eigenlijk vond ik het heel normaal, mijn volwassen dochters en ik kochten onze kleding in dezelfde boetiekjes. Het enige verschil met de jaren ervoor was, dat ik nu het pashokje in ga voordat ik iets koop terwijl een aantal jaren geleden alleen de juiste maat op het label voldoende was om tot aankoop over te gaan.
“Personne n’est jeune après quarante ans mais on peut être irresistible à tout âge”.
“Na je veertigste ben je niet jong meer, maar je kunt tot op elke leeftijd onweerstaanbaar zijn”.
– Coco Chanel
Werd ik toen nog aangezien tot big spender, is er nu blijkbaar geen droog brood aan mij te verdienen en word ik behandeld alsof ik onzichtbaar ben. Het is fascinerend; voorheen was ik niet zo gecharmeerd van de enthousiaste verkoopster die mij met alle liefde wilde helpen bij mijn zoektocht; “kan ik u helpen?” en wimpelde ik met “dank je wel, maar ik kijk even rond”, haar goed bedoelde hulp af. Maar dit is erger, pijnlijk erg, ik word genegeerd alsof ik er niet ben. Langzaam word ik een soort van niemand. Ik val blijkbaar niet meer op. Zonder woorden wordt kenbaar gemaakt dat je rimpeltjes de leeftijd verraden en je de herfst in gaat ondanks dat ik zelf vaak meer het gevoel heb nog in de zomer te zijn, soms zelfs nog in de lente zit..
De stilte
Natuurlijk ik ben over de zestig maar in mijn hoofd voel ik mij leeftijdloos en als er al een leeftijd in mijn hoofd komt dan is dat een stuk jonger dan zestig!
Mijn leeftijd voel ik meer in mijn lichaam dan in mijn hoofd. Na een gezellige avond heb ik iets meer tijd nodig om te recoveren, na een lange autorit voelt het een beetje stijfjes en lig ik na drie dagen oppassen op de kleinkinderen uitgeteld op de bank maar ik geniet er allemaal zo van. Misschien moet ik nog even wennen aan deze leeftijdsfase. Wat is er gebeurd? Ineens is niets meer vanzelfsprekend, past mijn kledingstijl nog bij mijn leeftijd, wordt het tijd voor een pittig kort kapsel, moet ik ook aan de fillers en de botox? Ik heb een haat – liefde verhouding met spiegels en selfies. Mijn spiegelbeeld kijkt naar mij en ik denk, wie is die mevrouw van middelbare leeftijd?! Om over selfies maar te zwijgen, een soort uitvergroting van iets wat je niet wilt zien. Dus ben ik heel goed in het deleten.
Het verbaasd mij wanneer een kennis die ik lang niet heb gezien, zegt, “goh, je ziet er nog goed uit”, want in de meeste gevallen spreekt de stilte; de onduidelijke stilte. De complimenten worden minder en er wordt minder gesjanst. Als niemand meer tegen je zegt hoe je eruit ziet, neemt de twijfel toe. We willen zo graag horen dat je er nog meer door kan. Ja toch? Dat je nog lang niet oud en afgeschreven bent en midden in het leven staat. Een strijd tegen de (voor)oordelen
Beautyplan?
Nee niet echt, ik wil mijn levensvreugde niet laten afhangen van een maatschappij waar cosmetische ingrepen een soort religie is en de sekteleden de cosmetische arts en dokter Filler aanbidden. Je kunt botoxen tot je een ons weegt maar toch is te zien in welke leeftijdscategorie je zit. Niet dat ik er iets op tegen heb, in tegendeel, ook ik kan soms de verleiding niet weerstaan om zo nu en dan als de frons toch echt te diep is, een rimpeltje weg te laten toveren. Maar eerlijk is eerlijk, ik weet niet hoe de BN’ers het voor elkaar krijgen, maar zo strak ziet het er bij mij toch niet uit. Bovendien hangt er een behoorlijk prijskaartje aan en moet ik het doen met een minder dure variant uit het vage en hoopgevende aanbod van ingrepen, kuren en cosmetische chirurgie. Maar ik wil niet dat het mijn welzijn gaat beïnvloeden en daarom, ik ben wie ik ben!
Net als de meeste van mijn vriendinnen zijn wij nog behoorlijk energiek en zitten volop in een maatschappelijk leven. Van het leven genieten en je pas oud voelen na je tachtigste is de nieuwe lijfspreuk. We hebben kinderen en kleinkinderen, we werken, sporten, leven bewuster, houden van de gezellige dingen van het leven, zijn gepassioneerd, genieten nog steeds van de erotiek en komen tijd te kort. De “to do” lijstjes zijn nog lang niet afgevinkt dus doen we nog volop mee!
Wat helpt?
Wat helpt is energiek blijven, opletten wat je eet en draagt en blijven lachen! Stralen, iedereen vriendelijk en leuk benaderen en zelfvertrouwen hebben het grootste effect!
Dus, mijn haar blijft lang, ga ik niet zonder lippenstift de deur uit, kleed ik mij waar ik mij lekker in voel, loop ik op sneakers of hakken en doe ik mijn best om zo natuurlijk mogelijk, op mijn zestigste onweerstaanbaar te zijn.